Kongreya nehemîn ya Yekîtiya Qutabiyên (Xwendekarên) Kurdistanê, piştî derbaskirina qonaxa dijwar a şerê navxweyî li Başûrê Kurdistanê, di sala 1998an de li Hewlêrê hat lidarxistin.

Kongreya 14emîn a Yekîtiya Qutabiyên (Xwendekarên) Kurdistanê di 3ê Mijdara 2012an de li Hewlêra paytexta Herêma Kurdistanê hat lidarxistin.

Kongreya 13emîn a Yekîtiya Qutabiyên (Xwendekarên) Kurdistanê di 24ê Sibata 2010ê de li Hewlêra paytexta Herêma Kurdistanê hat lidarxistin.

Kongreya 12emîn a Yekîtiya Qutabiyên (Xwendekarên) Kurdistanê, di 23 Îlon 2007 de li Hewlêra paytexta Herêma Kurdistanê hat lidarxistin.

Kongreya 11mîn ya Yekîtiya Qutabiyên Kurdistanê piştî azadkirina Iraqê di sala 2003an de ji aliyê welatên hevpeyman ve, yekem car di sala 2004ê de li Duhokê hat lidarxistin.

Kongreya 10mîn ya Yekîtiya Qutabiyên Kurdistanê di sala 2001ê de li Hewlêra paytexta Herêma Kurdistanê di reşweke aram de hat lidarxistin.

Di Adara sala 1962an de, ji ber geşedanên siyasî yên herêmê û guhertinên di pêkhateya navxweyî ya rêxistinê de, yekemîn konferansa Yekîtiya Qutabiyên (Xwendekarên) Kurdistanê (YQK) bi dizî li Bexdayê hat lidarxistin.

Ev konferans di roja 18ê Mijdara 2017ê de li hola Şehîd Meimûn Debax li baregeha sekreteriyeta Yekîtiya Qutabiyên Kurdistanê li Hewlêrê, bi duruşma (Yekîtiya Qutabiyan; Nûkirin û Berdewamî) û bi amadebûna 65 nûneraan hate lidarxistin(1).

Di sala 1986’an de Yekîtiya Qutabiyên (Xwendekarên) Kurdistanê û Yekîtiya Lawên (Ciwanên) Dêmokrat a Kurdistanê ji ber rewşa nebaş a Başûrê Kurdistanê û nêzîkbûna têkoşîna pîşeyî ya her du rêxistinan, ji bo demekê biryara lidarxistina konferanseke hevbeş dan.

Duyemîn konferansa Yekîtiya Quabiyên (Xwendekarên) Kurdistanê piştî serneketina serkirdetiya hilbijartî ya çaremîn kongreya wê rêxistinê di cîbicîkirina erk û xebata xwe de, di destpêka Tebaxa 1964an de li Kanî Masî ya nêzîkî bajarê Silêmaniyê hat lidarxistin.

Kako Ebîd pêşmergeyê serhildana 1991ê bû û di sala 1991ê de li bajarê Kerkûkê şehîd bû.

Ev komkujî di havîna 1963’an de di dema rejîma Be'sê de li parêzgeha Silêmaniyê pêk hat ku di wê baweriyê de bûn ku eger komkujî û êrîşeke berfireh li ser Kurdistanê pêk bînin, wê di demeke nêz de Şoreşa Îlonê hilweşînin û tevahiya Kurdistanê bixin bin kontrola xwe, her çende li Silêmaniyê dest bi girtin û komkujiya mirovên bêguneh kirin jî, ku ne bi tenê serketî nebûn lê li şûna vê di hemû êrîşên xwe yên li ser Çiyayê Ezmerê têk çûn.